Transitiecirkel
Elk contact, elke relatie, elke verbinding de we aangaan met anderen, komt op enig moment ten einde. De manier waarop we afscheid nemen, omgaan met het verlies, hoe we rouwen en betekenis kunnen geven heeft niet alleen te maken met het contact of de persoon waarvan we afscheid nemen, maar ook met hoe we geleerd hebben ons te verbinden.
Hoe we ons verbonden hebben met deze ene persoon óf plek en hoe we ons hechten in meer algemene zin maakt patronen in gedrag inzichtelijk. Aandacht hebben voor ieders verhaal, maakt de ontstaansgeschiedenis helder. Bewustwording hiervan en gewaarwording van niet genomen rouw, maakt dat we in staat worden gesteld onze eigen ontwikkeling opnieuw vorm te geven.
Zo ontstaat ruimte om nieuwe keuzes te maken en doelen te stellen. Ons hieraan te verbinden en op die manier betekenis te vinden in ons (samen)werken met anderen.
De Transitiecirkel maakt inzichtelijk hoe levensthema’s als hechten, intimiteit beleven, afscheid nemen, rouwen en betekenis geven met elkaar verbonden zijn.
In een professionele context laat de transitiecirkel zien hoe veranderingen binnen de organisatie voorbij kunnen gaat aan het essentiele menselijke verlangen om ‘gezien te worden’. Iedere verandering (afscheid leidinggevende, een reorganisatie of een functiewijziging) betekent een namelijk ook verlies.
Hierover met elkaar de dialoog aan gaan en samen ‘stil staan’ bij wat pijnlijk is, is niet alleen gewenst, maar ook noodzakelijk voor medewerkers om zich opnieuw te kunnen verbinden aan de nieuwe functie, situatie of doelen.
bron: George Kohlrieser, Wibe Veenbaas, Piet Weisfelt, Riet Fiddelaers-Jaspers, Sabine Noten, Jakob van Wielink, Leo Wilhelm.