Over mij

Thuis

Ik ben geboren in Tilburg op 25 augustus 1971, als zoon en 1e kind van Gerard Stalpers en Rietje Klerks, beiden opgegroeid in een bakkersgezin. Toen ik s’ nachts om 03.00u werd geboren stond mijn vader te werken in de bakkerij van opa Piet. Het brood moest uit de oven. Zo was dat toen. Later nam mijn vader de bakkerij over.

Na mij volgden nog twee zussen: Wendy (’72) en Femke (’74), die ons gezin compleet maakten. Ik heb een thuis ervaren waar hard werken en zorg voor anderen op de eerste plaats kwamen. Het was een ‘warm nest’ waar iedereen welkom was; een herberg met een open deur. Gastvrijheid, de ander welkom heten, voor een prettige sfeer zorgen en de harmonie bewaken, dat heb ik – vanaf de plek als oudste zoon – goed geleerd. Niet bewust, maar onbewust, die (magische) plek was er nu eenmaal. Een belangrijke boodschap: ‘de klant is altijd koning!’

Ik heb veel vrijheid gekregen en leerde zo mijn eigen route bepalen. Grenzen verkennen én overschrijden, eigenwijs zijn en niet luisteren naar anderen of soms de gemakkelijke weg nemen. Kritiek of hulp aannemen, laat staan daar om vragen … nee, dat is niet mijn sterkste kant. Net als opkomen voor mezelf en conflicten niet uit de weg gaan.

Er was ook veel plezier en gezelligheid. Het verlangen naar aansluiting bij anderen, erbij horen en ‘gezien’ worden, zorgde ervoor dat ik me makkelijk leerde bewegen in allerlei settings en groepen van mensen. Wat ik al goed kon, leerde ik steeds beter .. mezelf aan passen en het voor de ander fijn maken. Op zoek naar erkenning. 

De afgelopen jaren ben ik me, door ‘vallen en opstaan’, bewust geworden van het feit dat toevallige tegenslagen niet bestaan; ze dienen een doel. Namelijk om er van te leren, te kijken naar je eigen aandeel en de verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf en de keuzes die je maakt.

Loopbaan

Na omzwervingen in de snelle en zakelijke wereld van de commerciële dienstverlening, recruiting en consultancy, zorgde een burn-out voor een stevige ‘pas op de plaats’. Ik was 28 jaar.

Het waren vooral goede gesprekken, die mij toen deden ontdekken dat wat ik zelf beschouwde als ‘falen’ zo door anderen niet werd ervaren. De eerste keer ook dat ik hulp nodig had, omdat ik er alleen niet meer uit kwam. En hoe meer er acceptatie kwam, des te meer ruimte ontstond er voor mezelf en voor het maken van andere, meer betekenisvolle keuzes.

Een paar jaar later (2004) later startte ik de Loopbaankamer en ging ik als zelfstandige werken op het snijvlak van mens en werk.

Begeleidingswerk

Ik vind het een voorrecht om het vertrouwen te krijgen van mensen en teams in het delen van hun worstelingen, leervragen, talenten en ontwikkelmogelijkheden. Ze daarbij te helpen (meer) hun verlangen te volgen en ook daar te zijn waar weerstand is en gevoelens van onrust of onzekerheid een rol kunnen spelen.

In het authentiek zijn als begeleider, daag ik de ander uit om eigen grenzen op te zoeken en te verkennen. Daar te zijn waar het ‘wat’ spannend kan worden. Hiervoor de benodigde veiligheid bieden en het vertrouwen geven, zijn een tweede natuur. Ik volg graag wat zich voordoet en zet, naast wat nodig is, ook mijn enthousiasme en humor in.

Mijn vertrekpunt is altijd oprechte interesse en nieuwsgierigheid in de ander, naast het diepe geloof dat ieder mens over de mogelijkheden beschikt om te ontdekken, leren en groeien. 

Privé

Samen met Floor probeer ik een warm thuis te geven aan onze 4 kinderen, die in leeftijd variëren van 11 tot 19 jaar. Hoewel de oudste studeert en op kamers woont, blijft het een lekker dynamisch gezin. Met soms ook veel (ongewenste) drukte. Ook ken ik de nieuwe fases van verandering, die ook mij weer leren over hoe ik mijn rol als ‘vader en partner’ wil vervullen.

Naast mijn werk, vind ik het leuk om activiteiten met m’n gezin te ondernemen. Spelletjes, voetballen, aan zee of in de natuur zijn en kamperen. Sinds kort padel ik met familie en vrienden, een mooi spelletje.

In de weekenden vind je mij buiten; hard lopen of wandelen in de bossen, aan zee, in de duinen of staand langs een hockey- of voetbalveld om de kids aan te moedigen. De thuiswedstrijden van Willem II, daar kijken we allemaal naar uit.